Dwyt ti'm yn cofio Macsen
Does neb yn ei nabod o
Mae mil a chwe chant o flynyddoedd
Yn amser rhy hir I'r co'
Pan aeth Magnus Maximus o Gymru
Yn y flwyddyn tri-chant-wyth-tri
A'n gadael yn genedl gyfan
A heddiw: wele ni!

​

Ry'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hyd
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Ry'n ni yma o hyd.
Ry'n ni yma o hyd
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Ry'n ni yma o hyd

​

Chwythed y gwynt o'r Dwyrain
Rhued y storm o'r môr
Hollted y mellt yr wybren
A gwaedded y daran encôr
Llifed dagrau'r gwangalon
A llyfed y taeog y llawr
Er dued yw'r fagddu o'n cwmpas
Ry'n ni'n barod am doriad y wawr!

​

Ry'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hyd
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Ry'n ni yma o hyd.
Ry'n ni yma o hyd
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Ry'n ni yma o hyd

​

Cofiwn I Facsen Wledig
Adael ein gwlad yn un darn
A bloeddiwn gerbron y gwledydd
Mi fyddwn yma tan Ddydd y Farn!
Er gwaetha pob Dic Sion Dafydd
Er gwaetha 'rhen Fagi a'I chriw
Byddwn yma hyd ddiwedd amser
A bydd yr iaith Gymraeg yn fyw!

 

Ry'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hyd
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Er gwaetha pawb a phopeth
Ry'n ni yma o hyd